Zaher droomt ervan zijn familie ooit terug te zien
Zaher is 26 jaar en afkomstig uit Afghanistan. Toen hij 15 jaar oud was, vertrok hij zonder de restvan zijn familie naar België. Wanneer hij Karin en Tony ontmoet, een Belgisch koppel die meter en peter willen worden van Zaher om hem te begeleiden bij zijn start in België, heeft Zaher twee grote dromen. Zijn eerste droom is om een diploma te behalen, zijn tweede droom om ooit zijn ouders nog eens te kunnen zien. Vandaag, bijna 12 jaar later, staat hij op het punt om deze in vervulling te doen gaan.
Zaher ontmoet Tony en Karin tijdens zijn verblijf in een opvanghuis voor minderjarigen in Vorselaar.Ze wonen in de buurt en beslissen dat ze iets willen doen voor één van de jongeren die ze steeds voorbij zien fietsen in hun dorp. Zaher gaat akkoord met een ‘peter en meter’ die hem kunnen helpen zijn weg te vinden. De eerste keer spreken ze af in het opvangcentrum voor een kennismaking. De tweede keer nodigt Karin hem meteen uit om bij hen te komen eten.
Negen jaar later hebben Zaher, Karin en Tony nog steeds een heel intens contact.
“Karin en Tony hebben me met alles geholpen”, vertelt Zaher, “Ze leerden me de taal en gaven me de motivatie om naar school te blijven gaan als ik die verloor. Ik had geen ouders in België, dat was enorm moeilijk maar Karin en Tony hebben me zo hard gesteund. Ik ben altijd welkom en de hele familie behandelt me alsof ik een familielid ben.”
Intussen is Zaher afgestudeerd bij CDO Noorderkempen, werkt hij en zet hij zich in zijn vrije tijd ook nog eens in als Taalhulp.
“Een taalhulp is een soort tolk, die kan ingezet worden in ziekenhuizen, OCMW, VDAB en inasielcentra”, legt Zaher uit. Zijn moedertaal is Pasjtoe en hij spreekt ook vloeiend Dari. Dankzij deze talenkennis is hij een grote hulp voor landgenoten die net in dit land aankomen en geen Nederlands spreken.
“Het is enorm fijn om mensen te kunnen helpen die in dezelfde situatie zitten als die waar ik in heb gezeten”, vertelt Zaher enthousiast. “Veel mensen die hier net aankomen hebben het enorm moeilijk en hebben hele zware verhalen. Soms is het wel moeilijk voor mij om die verhalen niet mee te nemen naar huis en de dingen uit je hoofd te leren zetten, maar uiteindelijk went zelfs dat wel”.
Ooit hoopt Zaher als tolk aan de slag te kunnen bij het Commissariaat voor Vluchtelingen en Staatlozen.
“Sommige tolken die de taal wel spreken, maar nooit zelf in Afghanistan hebben gewoond, begrijpen niet altijd goed de nuances van de taal. Ik zie daardoor veel problemen ontstaan. Ze spreken wel perfect Nederlands, maar niet perfect Pasjtoe of Dari. Dat zorgt ervoor dat mensen verkeerd begrepen kunnen worden, wat enorme effecten kan hebben op het verdere verloop van de procedure. Deze problemen verhelpen, zou voor mij een droomjob zijn!”
Allergrootste droom
Hij heeft een diploma, werk en een vrijetijdsbesteding waar hij enorm veel voldoening uit haalt.
“Maar mijn allergrootste droom is dat mijn ouders naar hier zouden kunnen komen of dat ik voorhen kan zorgen. Ze hebben zo een moeilijk leven gehad en daarbij heb ik hen al 12 jaar niet meergezien”, vertelt Zaher. Nu, na 12 jaar is het eindelijk zo ver. Alles is geregeld zodat Zaher in juli opbezoek kan gaan bij zijn ouders in Afghanistan. Eerst moest hij wachten tot hij de Belgische nationaliteit had om een visum te kunnen aanvragen. Nu dat gelukt is, kan hij niet wachten om zijn familie weer even bij zich te kunnen hebben. Al is het ook een beetje met een bang hart dat Zaher naar Afghanistan zal reizen. Zeker omdat niet iedereen van zijn familie in Afghanistan weet dat hij nog in leven is. “Toen ik vertrok vermoedde deTaliban dat ik naar Europa was gereisd en dat heeft mijn familie in grote problemen gebracht”,
vertelt hij. “Zo groot dat mijn vader uiteindelijk vertelde dat ik gestorven was, zodat de Taliban zeker niet naar mij op zoek zou gaan”. Het is dus niet zonder risico dat Zaher terug naar Afghanistan trekt. Daarom spreekt hij met zijn familie in een stad ver van zijn geboortedorp af, want daar kan hij waarschijnlijk nooit meer terugkomen.
Comments